Wysokościowce stają się coraz wyższe, hale produkcyjne czy magazynowe coraz większe. Znajdują się w nich dziesiątki lub tysiące ludzi jednocześnie, tony sprzętów, materiałów, urządzeń, mebli oraz instalacje technologiczne transportujące dowolne substancje. Dlatego budynkom o konstrukcji stalowej stawia się szczególne wymagania bezpieczeństwa pożarowego.
Rozwój techniki oraz coraz większe zapotrzebowanie na materiały czy też usługi sprawia, że w ostatnich latach budownictwo przeżywa prawdziwy rozkwit.
Wysokościowce stają się coraz wyższe, hale produkcyjne czy magazynowe coraz większe. Znajdują się w nich dziesiątki lub tysiące ludzi jednocześnie, tony sprzętów, materiałów, urządzeń, mebli oraz instalacje technologiczne transportujące dowolne substancje. Dlatego budynkom o konstrukcji stalowej stawia się szczególne wymagania bezpieczeństwa pożarowego.
W warunkach pożaru temperatura elementów konstrukcji stalowej bardzo szybko wzrasta i osiąga temperaturę plastyczności stali, w której traci ona swoje właściwości mechaniczne, co skutkuje odkształceniem się elementów konstrukcji i jej zawaleniem. Zależnie od rodzaju źródła ognia i jego intensywności oraz masywności elementów konstrukcji, temperatura krytyczna stali (450-550doC) może być osiągnięta w ciągu kilku minut. Rolą zabezpieczeń biernych do ochrony termicznej stali przed pożarem jest stworzenie bariery izolacyjnej wydłużającej czas, w którym stal osiągnie temperaturę krytyczną, aby umożliwić ewakuację ludzi i akcję straży pożarnej. Zależnie od rodzaju konstrukcji, lokalizacji elementów konstrukcyjnych oraz lokalnych standardów wymagany czas odporności ogniowej konstrukcji klasyfikuje się w zakresie od 15 minut do 2 godzin.
W Polsce wymagania prawne dotyczące środków stosowanych do ochrony przeciwpożarowej określa Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 22 kwietnia 1998 r. (Dz.U. Nr 55, poz. 362). Farby ogniochronne są wyrobem budowlanym w związku z czym ich wprowadzenie do obrotu i stosowania wymaga wystawienia przez producenta deklaracji zgodności wyrobu z odpowiednią normą (jedyna polska norma to PN-C-81100:1998) lub aprobatą techniczną (Rozp. Min. Infrastruktury z 11 sierpnia 2004 r., Dz.U. nr 195 poz. 2011) oraz właściwego oznakowania wyrobu (Rozp. Min. Infrastruktury z 11 sierpnia 2004 r., Dz.U. nr 198 poz. 2041.